De bedrijfscultuur van Tony Hsieh

In 2020 overleed een van de meest innovatieve CEO’s aller tijden. Tony Hsieh. Hij overleed op 46 jarige leeftijd aan de gevolgen van een brand, waarin hij verwondingen opliep.

Hij stond 20 jaar lang aan het roer van Zappo’s. Dat zal je nu niet meer zo veel zeggen, maar Zappo’s groeide onder de leiding van Hsieh uit tot een van de eerste online ondernemingen de miljard aantikte. In 2009 kocht Amazon Zappo’s voor 1.2 miljard euro. Destijds een exorbitant hoog bedrag voor een online-onderneming. Tony Hsieh startte daarna “the Downtown project” in Las Vegas. Daar bracht hij zijn visie voor het eerst over in de Urban realiteit.

Holocracy

Wat maakte Tony Hsieh nu precies een pioneer op het gebied van culturele innovatie? Hij bedacht voor Zappo’s een nieuwe bedrijfscultuur. Eentje die we in de hele wereld nog niet kende. Dit besturingsmodel noemde hij Holocracy. In een holocratisch bedrijf doet men afstand van de originele top-down management systemen en ruilt die in voor een verdeelde autoriteit over alle medewerkers in een bedrijf. De filosofie hierachter is dat door de management lagen weg te halen en iedereen gelijk zeggenschap geeft op een gestructureerde manier, er co-creatie en innovatie ontstaat op een ecologische wijze.

Wat is holocracy?

- Geen top-down management meer, maar werkgroepen (tribes)

- Gestructureerde zelfbesturing

- Iedereen onderhandeld voor zijn eigen salaris

- Rolverdeling in plaats van werkinstructie

- Open-source ideeën inbrengen en verwerken in plaats van gecentraliseerde besluitvorming

- Transparantie en feedback staan centraal

De rol van inrichting en ruimten op de bedrijfscultuur

Tony Hsieh liep op een dag een ontmoetingsplek binnen. Het doel van de plek was het serveren van een goed bakje koffie, maar voornamelijk om mensen met elkaar te laten praten. Om een of andere reden werkte dat echter niet. Er kwamen wel mensen binnen, maar er ontstonden kleine groepjes en iedereen was meer op zichzelf dan geneigd om contact te maken met de andere mensen in de ruimte. Tot Tony op een dag naar binnen liep en zonder iets te zeggen of zonder dat het hem gevraagd werd, met het meubilair begon te schuiven. Hij geloofde dat ruimte een belangrijk aspect was om mensen samen te kunnen laten werken. Hij schoof de banken tegen elkaar aan, verwijderde alle hoge stoelen en maakte de ruimte meer open en paste de looproute aan zodat contactmoment met anderen onvermijdelijk werden. Diezelfde dag kwamen er weer mensen naar de koffiebar. Dit keer gebeurde er iets wonderbaarlijks! De rumoer in de ruimte oversteeg voor het eerst de muziek. Iedereen praatte met elkaar, er werd gelachen en mensen bleven veel langer in de zaak. Er hing een sfeer van samenhorigheid en gelijkwaardigheid. Er zijn een paar voorbeelden van bedrijven in Nederland die deze filosofie hebben uitgeprobeerd. Je ziet het steeds vaker dat meubilair en inrichting een belangrijkere rol speelt in moderne steden. Bijvoorbeeld bij projectinrichting in Rotterdam. Wat in Las Vegas begon, heeft ons havenstadje bereikt en er zullen nog vele bedrijven volgen.

Zo leeft de filosofie van Tony Hsieh verder in het dagelijkse bestaan van moderne bedrijven.